Ooit van het tweespletenexperiment gehoord? Het is een natuurkundig experiment waarmee wordt aangetoond dat licht, energie of materie zich soms als een deeltje en soms als een golf gedraagt. Je zou kunnen zeggen dat vorm én beweging (of beter gezegd potentieel), tegelijkertijd aanwezig zijn. Als een observant echter gaat meten door welk spleetje een deeltje gaat (c.q. de vorm bekijkt), dan verdwijnt de golf. In organisaties is dat net zo.

Ook organisaties bestaan uit vorm én uit beweging. Tegelijkertijd. En ook hier is het zo dat zodra we gaan meten, de beweging verdwijnt. Denk aan de eindejaar afsluiting. Sterker nog, in een tijdperk van meten is weten, kijken de meeste mensen vooral naar de vorm i.p.v. beweging. Onze voorkeur gaat uit naar vastzetten en behouden. Zelfs onderwerpen die voornamelijk bestaan uit beweging, zoals bijvoorbeeld cultuurverandering of leiderschap, willen we hoofdzakelijk vastleggen in een vorm, zoals een stappenplan of kenmerken van een succesvol leider.

Laten we weer meer oog krijgen voor de beweging, voor de golven binnen onze organisaties. Waarbij een golf, zoals op de afbeelding, eigenlijk energie in beweging is. Laten we deze kracht optimaal benutten. i.p.v. deze te beknotten in een vorm.