In deze tijden van onzekerheid wordt veelvuldig gewezen naar dé wetenschap voor antwoorden. Maar wat of wie is dat eigenlijk, dé wetenschap? We refereren er naar alsof het staat als een huis, met een adres en telefoonnummer. Maar als er één ding duidelijk is geworden in deze tijden van onzekerheid, dan is het wel dat dé wetenschap geen vaste woon- en verblijfplaats heeft en dat het antwoord niet op één plek te vinden is. Sterker nog, dé wetenschap bestaat niet!
Als dé wetenschap niet bestaat, waar refereren we dan steeds naar? Het beoefenen van wetenschap is een manier van gegevens/ data te ordenen. Een manier om structuur aan te brengen. Informatie is data in formatie. Net zoals het DNA informatie bevat d.m.v. data in formatie. Het legt vast wat is en brengt het verder. Met de wetenschap proberen wij te verklaren wat is én de toekomst te voorspellen.
Maar zoals blijkt in deze tijden van onzekerheid is de werkelijkheid met een wetenschappelijke bril moeilijk te vangen, laat staan te voorspellen. Zonder zekerheid zullen we het toch vooral mét elkaar moeten doen. Gebruikmakend van onze diversiteit. In de wetenschap dat onze onderlinge interacties zorgdragen voor wederzijdse afhankelijkheid en het geheel verder brengen. Eigenlijk, zoals de natuur het altijd al gedaan heeft.
Natuurlijk aanpassen is het primaire proces in de natuur.
Natuurlijk communiceren beïnvloedt gedrag.
Natuurlijk leiderschap is onontbeerlijk, maar kent vele gedaanten.
Natuurlijk samenspel is de belangrijkste stuwende kracht in de natuur.