Bij welk bedrijf zou je willen werken? Ik heb deze vraag al tientallen keren gesteld aan mensen en krijg steevast hetzelfde antwoord als ik de volgende situatie schets. Bedrijf A: ik zit in een drukke kantoortuin te wachten op mijn afspraak. In het gangpad lopen twee mensen naar de uitgang. Vanaf de andere kant komt iemand anders het gebouw binnen. Aan de kleur van de badges zie ik dat de persoon die binnen komt bij dezelfde afdeling hoort als één van de twee personen die naar de uitgang loopt. De andere persoon is een bezoeker, want hij heeft dezelfde badge als ik heb. Terwijl deze mensen op elkaar aflopen, observeer ik ze nauwkeurig. In de aanloop naar en tijdens het passeren van elkaar is er geen enkele vorm van (h)erkenning of contact. Zelfs de bezoeker wordt niet gegroet.
Bedrijf B: De bovenstaande situatie is geheel identiek aan de bovenstaande. Het enige dat afwijkt, is dat tijdens het passeren de collega’s van dezelfde afdeling elkaar even groeten en zeer subtiel fysiek contact maken. Ook de bezoeker wordt even gegroet. Als ik niet goed had opgelet, had ik het misschien gemist. Van de mensen die ik deze vraag heb voorgelegd, is er nog nooit iemand geweest die gekozen heeft voor bedrijf A. Zelfs niet de medewerkers van het desbetreffende bedrijf die ik vijf minuten later zag voor een workshop “Natuurlijk samenwerken”. Verbazingwekkend, want het was de beschrijving van bedrijf A die ik beneden daadwerkelijk diverse keren had geobserveerd.
Wellicht was het de architectuur van dit hoofdkantoor dat me deed denken aan een mierennest. In ieder geval krioelde het van de mensen en was er veel bedrijvigheid. En toch miste er voor mij iets essentieels wat je bij mieren altijd ziet. Altijd als mieren elkaar passeren, dan raken ze elkaar even aan met hun antennes. Hoewel het meestal heel subtiel is, maken ze even contact. Ze communiceren even met elkaar en wisselen informatie uit (voornamelijk via geuren). Onder andere is dit een bevestiging van het feit dat ze bij hetzelfde nest horen. Deze verbinding versterkt de onderlinge verbondenheid.
Tijdens de workshop “Natuurlijk samenwerken” die ik deed met de medewerkers van het desbetreffende bedrijf, mochten de deelnemers individueel één thema kiezen dat volgens hen een mogelijke oplossingsrichting kon zijn om de samenwerking te verbeteren. De thema’s zijn de onderliggende principes van natuurlijk samenwerken, die tijdens de workshop zijn verpakt in verhalen uit de natuur. Het was voor mij niet verbazingwekkend dat één van de meest gekozen thema’s tijdens deze workshop het thema “verbinden” was. Toen we het gekozen thema gingen vertalen naar zichtbaar gedrag, kwam het voorbeeld van de mieren goed van pas. Ze spraken af dat als ze elkaar zagen, ze altijd even fysiek contact zouden maken. Het fysieke contact, hoe subtiel ook, versterkte de onderlinge (emotionele) verbondenheid en de persoonlijke veiligheid. Sterker nog, ze zouden elkaar dagelijks even opzoeken als dit contact er nog niet geweest was. Hiermee gaven de collega’s uiting aan de onderlinge waardering en respect. Door het voorbeeld van de mieren werden deze collega’s sterker verbonden door verbinding. Er was een eerste stap gezet om van bedrijf A naar bedrijf B te transformeren. Een mooi voorbeeld van “natuurlijk organiseren”.
Eric de Blok
Over de schrijver:
Eric de Blok is zoöloog, psycholoog en bedrijfskundige. Als inspirator, trainer en organisatieadviseur combineert hij deze drie passies in wat hij noemt “Natuurlijk organiseren”. Of het nu gaat over leiderschap, samenwerken, innovatie of communicatie, hierbij hanteert hij de natuur als spiegel voor organisaties. Meer informatie vind je op www.natuurvisie.nu of de bedrijfspagina van Natuurvisie op LinkedIn.
Natuurlijk aanpassen is het primaire proces in de natuur.
Natuurlijk communiceren beïnvloedt gedrag.
Natuurlijk leiderschap is onontbeerlijk, maar kent vele gedaanten.
Natuurlijk samenspel is de belangrijkste stuwende kracht in de natuur.